گاه دلم میگیرد    ...


از آدمهایی که در پس نگاه سردشان

با لبخندی گرم فریبت میدهند  ...

دلم میگیرد از خورشیدی که گرم نمیکند

و نوری که تاریکی میدهد...

از کلماتی که چون شیرینی افسانه هاست...

دلم میگیرد از سردی چندش آوردستی که دستت را میفشاردو نگاهی که با توست

اما هیچگاه تورا نمی بیند...

از دوستی که هدیه برایت دو بال برای پرواز میاورد

اما بعد...

پرواز را با منفورترین کلمه دنیا معنی میکند...

دلم میگیرد از چشم امید داشتنم به اینهمه هیچ...!


گاهی حتی از خودم هم دلم میگیر

نوشته شده در شنبه 90/11/29ساعت 3:58 عصر توسط نازیلا نظرات ( )